Powered By Blogger

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ




Η τελετουργια των διακοπων αρχιζει παντα απ' το μυαλο, οταν ξαφνικα καποια δεδομενη στιγμη τα καλοκαιρινα σου ονειρα εμφανιζονται σαν σειρηνες που σε καλουν και σε προτρεπουν, να παραδοθεις για λιγο στη μουσικη και στο χορο τους ξεχνωντας ,προσκαιρα, προσωπικες αγωνιες και βιωματα. Το καλοκαιρι σε σπρωχνει να μυθοποιησεις τα ασημαντα με μια ευκολια αφανταστη γιατι ακριβως σε καλει να ξεφυγεις για λιγο απ' την καθημερινοτητα εγκαταλειποντας τους αδυσωπητους ρυθμους της πολης. Ενα παρτι στις αυλες του κοσμου σε ξωκκλησια, σε ασβεστωμενες καμαρες, σε νησια η πολεις αλλοεθνεις σε δαση απατητα,σε θαλασσες με πολυχρωμα κοχυλια και λιμνες-φωλιες ηρεμιας και γαληνης!

Ξερεις οτι οσα ταξιδια κι'αν ζησεις ειναι τοσο απεραντος ο κοσμος που ποτε δεν θα προφτασεις να τον γυρισεις απ' ακρη σ' ακρη!

Ευθραυστη η ευτυχια του καθε νεου ταξιδιου του οποιου ο σπορος ειναι η ενδοσκοπηση του εαυτου! Φευγεις, περπατας στις γειτονιες του κοσμου αλλα τα συναισθηματα που συγκρατεις η αναχαιτιζεις τα παιρνεις μαζι σου για να τα επεξεργαστεις, να ξαναφτιαξεις την ταυτοτητα σου και να επισκευασεις τα τρωτα σου σημεια. Ψαχνοντας εντος σου ξαναγυριζεις παντα πισω στην αρχη του ειναι σου και στα πρωτα καλοκαιρια των ροδινων παιδικων σου χρονων.
Γεγονος ειναι οτι τα καλοκαιρια, οταν πλεον περασουν, γραφονται ως αξεχαστα στο υποσυνειδητο μας! Ιδιαιτερα ομως αυτα τα μοναδικα κι' ανεπαναληπτα καλοκαιρια των παιδικων μας χρονων ειναι γεματα χρωματα χαρας και αθωοτητας.

Καποτε ειμασταν μικροι, τρελοι κι'ευτυχισμενοι.Τωρα ειμαστε μεγαλοι,σοβαροι κι' ενδεχομενως δυστυχεις. Καποτε χτιζαμε στην αμμο και κλαιγαμε οταν το κυμα χαλαγε το οικοδομημα μας.Τωρα η ζωη μας μπολιασε με αδιαφορια σε ο,τι χαλαει η γκρεμιζεται!

Ας παρουμε λοιπον τα κουβαδακια και τα φτυαρακια μας-για λογους καθαρα ψυχικης ανατασης-κι'ας ξεχυθουμε στις παραλιες να χτισουμε καστρα και πυργους στην αμμο, οπως παλια. Ετσι κι'αλλιως το παιχνιδι αυτο το παιζαμε χρονια πριν, το γνωριζουμε καλα και συνηθισαμε να μη κλαιμε πλεον στο γκρεμισμα των ονειρικων μας καστρων.

Ευχες να μαζεψουμε φως για τις ανηλιαγες μερες που θαρθουν!

Woman's Voice




Δεν υπάρχουν σχόλια: