Μολις πριν απο λιγους μηνες ειχα καποιες ελπιδες για την Ευρωπη.Ισως να θυμαστε οτι στα τελη του φθινοπωρου η Ευρωπη εμοιαζε να βρισκεται στο χειλος της χρηματοοικονομικης καταρρευσης.Εσπευσε τοτε να τη βοηθησει η Ευρωπαικη Κεντρικη Τραπεζα, προσφεροντας στις τραπεζες ανοικτη πιστωση υπο τον ορο να τοποθετουν ως εγγυηση κρατικα ομολογα. Με τον τροπο αυτο στηριχθηκαν αμεσα οι τραπεζες και εμμεσα οι κυβερνησεις, και ο πανικος υποχωρησε.Αντι ομως οι ευρωπαιοι ηγετες να χρησιμοποιησουν αυτη την ευκαιρια για να αναθεωρησουν την πολιτικη τους, συνεχισαν να εφαρμοζουν τις αποτυχημενες τους ιδεες. Και ειναι ολο και πιο δυσκολο να πιστεψει κανεις οτι θα υπαρξει κατι που θα τους πεισει να αλλαξουν πορεια.
Η συνταγη που ερχεται απο το Βερολινο και τη Φρανκφουρτη ειναι ακομη μεγαλυτερη λιτοτητα.
Ας μη μασαμε τα λογια μας: αυτο ειναι παραλογο. Η Ευρωπη ακολουθει εδω και χρονια σκληρα προγραμματα λιτοτητας, και τα αποτελεσματα ειναι αυτα που θα προεβλεπε οποιοσδηποτε φοιτητης ιστοριας:οι οικονομιες σε υφεση βυθιζονται σε ακομη μεγαλυτερη υφεση. Η εναλλακτικη λυση ειναι σαφης. Η Ευρωπη χρειαζεται πιο επεκτατικη νομισματικη πολιτικη, με την ΕΚΤ να δεχεται εναν ελαφρως μεγαλυτερο πληθωρισμο. Χρειαζεται πιο επεκτατικη δημοσιονομικη πολιτικη, με τους προυπολογισμους της Γερμανιας να αντισταθμιζουν τη λιτοτητα στις χωρες της περιφερειας, οχι να την ενισχυουν. Ακομη και με μια τετοια πολιτικη, οι χωρες της περιφερειας θα περνουσαν δυσκολα χρονια. Θα υπηρχε ομως μια ελπιδα ανακαμψης.
Αυτο που βλεπουμε, αντιθετα, ειναι πληρης ελλειψη ελαστικοτητας. Οι ευρωπαιοι ηγετες μοιαζουν αποφασισμενοι να σπρωξουν τις οικονομιες τους - και τις κοινωνιες τους - στον γκρεμο. Και το τιμημα θα το πληρωσει ολοκληρος ο κοσμος.
Paul Krugman
( O Paul Krugman ειναι Αμερικανος οικονομολογος και συγγραφεας, βραβευμενος με το βραβειο Νομπελ Οικονομικων Επιστημων).
Woman's Voice
