Ο σκηνοθετης Θοδωρος Αγγελοπουλος σε συνεντευξη στην εφημεριδα ''Το Βημα" την Κυριακη 23 Ιανουαριου 2011 μιλησε-για πρωτη φορα- για οσα τον πνιγουν και τον πληγωνουν απο τη σημερινη κατασταση της Ελλαδας.Της "χωρας της ελπιδας" την οποια ποτε δεν εγκατελειψε, ουτε και προκειται να εγκαταλειψει.Αποσπασματικα ειπε μεταξυ αλλων: Ειμαι ενας ανθρωπος που ανηκει σε μια γενια που εχει περασει απο συγκεκριμενες ιστορικες περιοδους με ολες τις εννοιες και με την απηχηση του ιστορικου παροντος της εκαστοτε εποχης πανω στην καθημερινοτητα. Θεωρω οτι δεν μπορεις να μενεις εκτος. Και αυτη ειναι η ουσιωδης διαφορα της δικης μου γενιας με τη σημερινη.
Υπαρχουν πολλες θεωριες πανω στον τροπο με τον οποιο πορευεται η Ιστορια.Νομιζω πως πορευεται με καθοδους και ανοδους.Ζουμε μια καθοδο και η ανοδος ειναι η επομενη φαση.Και εξαρταται απο τη γενια που ανηκει καποιος το ποσο θα ευνοηθει απο το πανω και το κατω μερος της Ιστοριας.
Η κριση που πληττει την Ελλαδα δεν ειναι μονο οικονομικη. Ειναι κατ'αρχας πολιτικη. Με τον
τροπο που εχει συμπεριφερθει η πολιτικη εξουσια σε αυτη τη χωρα, ειναι πολυ φυσικο να μην εμπνεει καμμια εμπιστοσυνη. Θα ευχομουν η σημερινη εξουσια να σταθει στο υψος των περιστασεων. Περιμενω οπως ολοι, να δω πως θα αντιμετωπιστει τελικα αυτο που συμβαινει απο την πλευρα της κυβερνησης.Θα πρεπει η κυβερνηση να αναζητησει συμμαχους που να μπορουν οχι να διεκπεραιωσουν αλλα να οραματιζονται.
Πολυς νεος κοσμος αναζητει μια διαφορετικη ποιοτητα ζωης αλλου, γιατι εδω δεν υπαρχουν πια ποιοτητα και ευκαιριες.Το κακο σε μενα ειναι οτι δεν μπορω να το κανω ,γιατι σκεφτομαι παντα το σεφερικο '' ειναι καιρος να πουμε τα τελευταια μας λογια, προτου η ψυχη μας κανει πανια". Και αυτο πρεπει να ειπωθει εδω που γεννηθηκε η ελπιδα καποτε. Σε αυτον τον τοπο.
Η εποχη οπως ειπαμε ειναι εξαιρετικα δυσκολη αλλα τα πραγματα προχωρουν. Ο Σεφερης λεει καπου"στα σκοτεινα οδευουμε, στα σκοτεινα προχωρουμε, οι ηρωες προχωρουν στα σκοτεινα". Νομιζω οτι ειναι πολυ ηρωικο πια το να επιχειρει κανεις να κανει μια ταινια. Ειναι μια πραξη που σημαινει"ελπιζω".
Συνοψιζοντας την αποσπασματικη αναφορα μου στην συνεντευξη του Θοδωρου Αγγελοπουλου,θα σταματησω σε ενα ανεκδοτο ποιημα του,γραμμενο το 1982, στο οποιο η ευαισθησια, η σεμνοτητα και ο ονειρικος λογος, κυριαρχουν:
"Σας ευχομαι υγεια και ευτυχια αλλα δεν μπορω να κανω το ταξιδι σας.Ειμαι επισκεπτης.
Το καθε τι που αγγιζω με ποναει πραγματικα, κι'επειτα δεν μου ανηκει.
Ολο και καποιος βρισκεται να πει ''δικο μου ειναι".Εγω δεν εχω τιποτε δικο μου ειχα πει καποτε με υπεροψια.Τωρα καταλαβαινω πως το τιποτε ειναι τιποτε. Οτι δεν εχω καν ονομα.
Και πρεπει να γυρευω ενα καθε τοσο. Δωστε μου ενα μερος να κοιταζω. Ξεχαστεμε στη θαλασσα. Σας ευχομαι υγεια και ευτυχια".
Αναφερω μερικες απο τις ταινιες του σπουδαιου σκηνοθετη Θοδωρου Αγγελοπουλου:
1.''Μια αιωνιοτητα και μια μερα''.Χρυσος Φοινικας του Φεστιβαλ Καννων.
2.''Το βλεμμα του Οδυσσεα".
3."Το Μετεωρο Βημα του Πελαργου".
4."Τοπιο στην Ομιχλη".
5." Ο Μελισσοκομος".
6."Μεγαλεξανδρος".
7."Ταξιδι στα Κυθηρα".
8."Ο Θιασος".
9."Αναπαρασταση".
10."Το λιβαδι που δακρυζει".
11."Η σκονη του χρονου".
Official web site: www.theoangelopoulos.gr
Woman's Voice
