ΑΝΑΨΑΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

Συνηθως κινεισαι να βγαλεις την καθημερινοτητα σου, οσα εχεις προγραμματισει μαζι με τ' αναπαντεχα που θα συμβουν η τα εκτακτα που πρεπει ν' αντιμετωπισεις. Πηγαινοερχεσαι μεταξυ σπιτιου και γραφειου, ουσιαστικα ντρεσσαρισμενη, σε μια μοναδικη πραγματικοτητα, την πραγματικοτητα των υποχρεωσεων. Και ξαφνικα μεσα σ' ολο αυτο το αναιτιο ενδεχομενως τρεξιμο που ουσιαστικα σου αφαιρει περισσοτερα απ' οσα σου δινει, αρχες Δεκεμβρη οι δρομοι ντυθηκαν με τις πρωτες χριστουγεννιατικες πινελιες.
Αναψαν παλι τα φωτα της γιορτης. Αυτα τα χιλιαδες πολυχρωμα λαμπακια που λειτουργουν ψυχοθεραπευτικα, λυτρωτικα θα ελεγα και σε καλουν για λιγες μερες ν' ακολουθησεις τον γιορτινο χαρακτηρα και τη μαγεια τους, να ξεφυγεις απο τα τετριμμενα, να ριξεις τους τονους,να χαλαρωσεις, να ονειρευτεις.
Ειναι περιεργο, πως αυτος ο καταιγισμος απο φως επιδρα αμεσα στη διαθεση σου και βοηθαει την φαντασια σου να οργιασει, παρασυροντας σε εστω για λιγο- οσο διαρκει η λαμψη- να γεμισεις αισιοδοξια, να γαληνεψεις παιρνοντας κουραγιο για τις μερες που θ' ακολουθησουν.
Μια αγκαλια ζεστη ο Δεκεμβρης μεσ' το χειμωνα, ενας μηνας αλλοιωτικος, γεματος υποσχεσεις και προτροπες για αλλαγη διαθεσης.Και πραγματι ο χορος της ζωης αλλαζει μορφη.
Σε εποχες αποξενωσης και μοναχικης πορειας, παυεις να πορευεσαι και θελεις να συμπορευεσαι. Τα λαμπιονια που πλημμυρισαν τους δρομους βοηθουν τη θετικη σκεψη, τα θετικα συναισθηματα, τις ψυχοσυναλλαγες.
Χαλεποι οι καιροι, δεν αντιλεγω οτι οι συνθηκες ειναι αντιξοες για τους περισσοτερους, ομως η διαθεση προσεγγισης δεν λειπει και βοηθαει τουλαχιστον στην ενωση και στο σμιξιμο των ανθρωπων, αφου ολοι θελουν, κατα καποιο τροπο , να ευτυχησουν, εστω για λιγο. Η συντροφικοτητα, η μοιρασια, οι ευχες ειναι τα καλυτερα δωρα των ημερων. Κανεις δεν περιμενει μικρα η μεγαλα θαυματα, ουτε καν τα παιδια. Ολοι προσδοκουν απο το πνευμα των χριστουγεννων που στροβιλιζεται στο χορο της χαρας, την ανασα, την ενωση ,ενδεχομενως τη συγγνωμη, την τρυφεροτητα, την ανθρωπια.
Οι ψυχες των ανθρωπων φαινεται οτι εχουν ακομη χρωματα για να μη φοβουνται το σκοταδι κι' η ελπιδα που κυοφορειται στον καθενα μας ειναι ετοιμη να λαμψει κατω απο τα φωτα της γιορτης, που εχουν ηδη αναψει στην πολη.
Woman's Voice