Powered By Blogger

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ , Η ΠΙΟ ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ

Η Κωνσταντινουπολη ειναι κατι περισσοτερο απο μαγικη πολη , ειναι η "αιωνια πολη " οπως ελεγε ο Καρλ Μαρξ , μια πολη δυο ηπειρων που επι τοσους αιωνες υπηρξε πρωτευουσα οχι μιας αλλα δυο αυτοκρατοριων, δεν θα μπορουσε παρα να βριθει σημαντικων ιστορικων μνημειων. Δεν θα αναφερθουμε στα γνωστα παλατια Τοπκαπι και Ντολμαμπαχτσε, ουτε στα μνημεια οπως η Αγια Σοφια στην οποια κυριαρχει το υπεροχο φως του ηλιου που εισχωρει απο τα σαραντα παραθυρα του τρουλου της. Σ' αυτα εχουν αναφερθει ειδημονες πολυ πιο μπροστα απο μας.
Εμεις θα μιλησουμε για ασυνηθιστα συναισθηματα , για μυρωδιες, για βλεμματα , για συναπαντηματα, για κραδασμους ζωης στους πολυβουους δρομους αυτης της πολης που ειναι ενα κοινωνικο εργαστηρι στο οποιο ζουν περιπου 17 εκατομμυρια ανθρωποι και οι αντιθεσεις εχουν την τιμητικη τους.
Η ιδια η Πολη σαν ερωμενη σου προσφερεται, γλυκια, πολλα υποσχομενη με κρυφη γοητεια που ξετυλιγεται μπροστα σου καθε στιγμη. Παντου ενας λυγμος και μια νοσταλγια συγχρονως. Πολλα λουλουδια, ιδιαιτερα τουλιπες και αφθονο πρασινο που σμιγει με το γαλαζιο του Βοσπορου και συντροφευει τη θαλασσα του Μαρμαρα. Χρωματα παλιακα, βυζαντινα σπιτια πασπαλισμενα με ζαχαρη απο ωχρα και πορφυρη μπογια. Μπαχαρια παντου , μυρωδιες ευχαριστες σ'ενα πολυχρωμο χορο κανελλας , κυμινου , κολιανδρου και βασιλικου. Να σταματας στα παζαρια , να χανεσαι σε κουβεντες με αγνωστους , σε καλωσορισματα με τσαι μηλου, και να βυθιζεσαι στη ζαλη του χαμαμ. Να πηγαινοερχεσαι στην Ιστικλαλ, την πρωην οδο του Περα , παρεα με το κοκκινο σχεδον παιδικο τραινακι της περιοχης Beyoglu και να επιστρεφεις σε αλλες εποχες ακουγοντας μεσ' τη βροχη τη μουσικη των Yansimalar να μπερδευεται με τη φωνη του μουεζινη και την κιθαρα του Erdinc Senyaylar απο το βαλς της πεταλουδας ( waltz of the butterfly ) και λιγο πιο κατω στο επομενο σοκακι την νερενια Συμφωνια της Instabul απο τον Coksel Baktagir και τον Ceyhun Celikten. Ενα αρωμα Ανατολης παντου, με τις μαντηλες να στολιζουν εκφραστικα , βαθυστοχαστα ματια νεαρων κοριτσιων που σε κοιταζουν με συστολη και φιλαρεσκεια συγχρονως.
Αργοτερα, μεσ' το σκοταδι να σταματα η καρδια σου στο Sirkeci, στο σταθμο του Orient Express, συμμετεχοντας στην μυστικιστικη συναυλια και τελετη των στροβιλιζομενων δερβισηδων, πιστων στον σουφισμο του Rumi, αγκαλιαζοντας ολους τους ανθρωπους απο καθε γλωσσα, καθε θρησκεια, καθε χρωμα και μεταφεροντας τους σ' ενα πνευματικο ταξιδι των ψυχων που ψαχνουν το Θεο μεσα τους.
Στο Φαναρι ανεξαρτητως καιρου παντα φεγγει. Ειναι το φως στα ματια του Πατριαρχη , οταν οι καυμοι και τα οραματα του σμιγουν με τη θρησκευτικη ευλαβεια του προσκυνητη και καταλαγιαζει το θυμο και τη λυπη σου γι' αυτα που χαθηκαν, με τα λογια του που γαληνευουν την ψυχη και τη σκεψη σου.
Μια μαγικη πολη η Κωνσταντινουπολη, ενα συνοθυλευμα πολιτισμων, πλουτου, φτωχιας ,αναστεναγμου , χαρας , γεματη γλαρους που πετουν στο ψιλοβροχο και συντροφευουν τα βηματα σου φτερουγιζοντας διπλα σου , κουτσομπολευοντας τα τελευταια νεα της Πολης. Κι' ο ερωτας υπαρχει παντου σ'αυτα που βλεπεις , που νιωθεις σε ο,τι μυριζεις και παιρνεις μαζι σου , αφηνοντας την Πολη πισω να σε καλει - πριν ακομα φυγεις - να ξαναγυρισεις.
Woman's Voice