Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ

Η σημερινη οικογενεια βρισκεται σε κριση και τεινει να καταντησει σαν κοινωνικος θεσμος ανυποληπτη, ηθικα αναρχη, αβεβαιη, ρευστη και αδιεξοδη. Ενα ξεφουσκωτο μπαλονι η οικογενεια στα χερια της κοινωνιας που οσο κι' αν το φουσκωνεις δημιουργουνται τρυπες και μπαζει απο παντου. Οι πιεσεις της συγχρονης ζωης επηρεαζουν αρνητικα και τη ζωη μεσα στην οικογενεια και μεταφερονται αμεσα στις οικογενειακες σχεσεις. Σημερα η οικογενεια καλειται να επαναπροσδιορισει το σκοπο της υπαρξης της ωστε να μπορεσει να εναρμονισθει με το ευρυτερο κοινωνικο πλαισιο και να καλυψει τις βαθιες αλλαγες που υπεστη και που βαινουν παραλληλα με τις αλλαγες της ευρυτερης κοινωνιας.
Διερωτωμαι γιατι να δημιουργησεις σημερα οικογενεια; για να μη μεινεις μονος; υπαρχει μεγαλυτερη μοναξια απο την προσωπικη, μοναχικη σου πορεια αναμεσα στ' αγαπημενα σου προσωπα; κι' εσυ εισαι τοσο αγαπημενος για τους δικους σου, οσο αγαπημενοι ειναι εκεινοι για σενα;
Αντιλαμβανομαι οτι η οικογενειακη ευτυχια δεν εξαρταται απο τη δομη της οικογενειας αλλα απο τη δυναμικη που αναπτυσσεται αναμεσα στα μελη της. Ειναι νομιζω πολυ δυσκολο για ολα τα ατομα που συνδεονται με κοινο δεσμο αιματος, που εχουν το ιδιο ονομα να προσπαθουν να εναρμονισουν τις διαφορετικες προσωπικοτητες που κουβαλουν σαν αυτονομα ατομα, τις διαφορετικες αναγκες και ισως αξιες ζωης με τις αρχες και τις αποψεις της οικογενειας.
Συνηθως οι ανθρωποι διαφοροποιουνται-και αυτο ειναι υγιες μεχρι καποιου σημειου- ομως συμβαινει σαν αποτελεσμα αυτης της διαφοροποιησης να επικρατουν τα μεγαλα Εγω και να αποδεσμευονται απο το Εμεις του οικογενειακου δεσμου. Η επικοινωνια και ο σεβασμος που ειναι βασικοι παραγοντες στη δημιουργια μιας γονιμης σχεσης συγκρουονται συνηθως με τα διαφορετικα η και ακραια συναισθηματα αφαιρωντας τη δυνατοτητα να κατανοησουμε η να αντιληφθουμε περα απο την πλευρα μας την διαφορετικη οπτικη γωνια και την ιδιαιτερη νοοτροπια των αλλων.Οι κυριες δεξιοτητες που απαιτουνται απο τα μελη ειναι η αμοιβαια προσφορα, η αλληλοσυμπληρωση και η αλληλοπροσαρμογη. Κι' ενω πολλα ζευγαρια ειναι επιτυχημενα ως συζυγοι δεν καταφερνουν να ειναι επιτυχημενα ως γονεις. Απο την αλλη πλευρα τα παιδια μπορει να επιτυγχανουν ως οντοτητες στην κοινωνια ενω οι σχεσεις τους με την οικογενεια χωλαινουν η ειναι ανυπαρκτες.
Τοσο στις "φυσιολογικες" οσο και στις "μη φυσιολογικες" οικογενειες υπαρχουν προβληματα.
Χαριτολογωντας, τολμω να πω οτι η οικογενεια αρχιζει σαν ενα ταγκο για δυο, συνεχιζει με "το χορο των σπαθιων" του Χατζατουριαν και καταληγει σε ροκ καταστασεις καθημερινης τρελλας για περισσοτερους απο δυο.
Αν ξυσεις την λουστραρισμενη επιφανεια της"συγχρονης οικογενειας" θα διαπιστωσεις οτι δεν ειναι τοσο "αγια" οσο θελουμε να πιστευουμε. Τα περισσοτερα παιχνιδια βιας και εξουσιας αρχιζουν και τελειωνουν εντος της η μαλλον τα παιρνεις μαζι σου σαν δωρα η τραυματα η σαν σημαδια στην ψυχη σου.
Τo παλιo ιδανικo του.."κι' ετσι παντρευτηκαν κι' εζησαν αυτοι καλα κι'εμεις καλυτερα" ειναι πλεον ανεκδοτο στην συγχρονη κοινωνια.Τα μηλα δε στις μερες μας σπανια πεφτουν κατω απ' τη μηλια. Ασε που η μηλια μπορει αντι για μηλα να βγαλει......βατραχια.

Woman's Voice