Δυσκολο να εισαι ευαισθητος σε μια εποχη που ολα ειναι μιας χρησης.
Δεν υπαρχει επικοινωνια. Σκληρες συνθηκες ζωης. Μπηκαμε σε μια τεχνοκρατικη επιβιωση και ο ανθρωπινος παραγοντας παραγκωνιστηκε. Ζουμε περισσοτερο αλλα δεν εχουμε ποιοτητα ζωης. Υπαρχει μια επιτρεπτικοτητα και ως εκ τουτου ανοχη. Απο το 1984 η ελευθερη τηλεοραση προβαλλει μια virtual reality εντελως αντιθετη με την αληθινη πλευρα των πραγματων.
Καπου αναμεσα στην αγωνια να κερδισουμε το μελλον,να χτισουμε το αυριο,να επενδυσουμε, να μεγαλωσουμε , να διακριθουμε, χασαμε -ενδεχομενως χανουμε- ο,τι πιο πολυτιμο εχουμε....τα καλυτερα μας χρονια και ειναι τα μονα που δεν αγοραζονται πλεον με τιποτα.
Προσωπικα, προσπαθησα και προσπαθω ακομη, να μη κομματιασω τη συνειδηση μου για να την προσαρμοσω στο πνευμα της εποχης.
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου