Το λατινικο circus απο το οποιο προερχεται ο κυκλος και υστερα ο κρικος ,συνηθως ειναι ενας δακτυλιος απο μεταλλο η αλλο υλικο που χρησιμοποιειται να συνδεει και να εξυπηρετει κατασκευες παντος ειδους.
Μεταφορικα "κρικος" ειναι η σχεση που συνδεει προσωπα η στοιχεια μεταξυ τους, ωστε να εχουν ενοτητα και συνοχη, ειναι δε στις ανθρωπινες σχεσεις το προσωπο που καλειται να ενωσει τα κομματια του παζλ. Αυτος ο " κρικος" στις σχεσεις των ανθρωπων εννοειται οτι πρεπει να ειναι σταθερος, ανθεκτικος με αδιαπραγματευτες αξιες ζωης. Ομως αυτος ο δυνατος κρικος, μηπως καταληγει να ειναι ο πιο αδυνατος τελικα; οσο χαλυβδινος κι' αν ειναι καποιος, οταν παντοτε πραττει αυτο που πρεπει σφαιρικα και οχι ατομικα, οταν πιεζεται απο απαιτητικες καταστασεις προσφορας , οταν ειναι αυτος που αναλαμβανει τις ευθυνες του συνολου, οταν ουσιαστικα απο ανιδιοτελεια " καθαριζει " για τους αλλους και οταν οι υπολοιποι καλυπτονται πισω απο την διατεινομενη αδυναμια- στην πραγματικοτητα- αδιαφορια τους, τοτε φυσικη καταληξη του δυνατου , αφου ροκανιζεται απο τους υπολοιπους της σχεσης, ειναι να "σπαει", να λυγιζει , να αδειαζει και να πετιεται στην ακρη , ενω οι υπολοιποι οι... αδυνατοι κρικοι μετακινουνται προκειμενου να καλυφθουν και να συμπλευσουν με αλλο ... δυνατο.
Σ' αυτον λοιπον τον κυκλο των κρικων των παντος ειδους σχεσεων ενας ολακερος ιστος πλεκεται ετσι , ωστε ο δυνατος να καταβροχθιζεται απο τον δηθεν αδυνατο και ο αδυνατος εχοντας απομυζησει τον δυνατο καταφερνει να επιβιωνει εις βαρος παντοτε καποιου αλλου. Το κατα ποσο ειναι ηθικο η εστω αποδεκτο ενα τετοιο ειδος σχεσεων και κατα ποσο μπορει η συνεχης προσφορα απο τον αλτρουιστη δυνατο κρικο στην αλυσιδα των δηθεν αδυνατων να αμφισβητειται η να προκαλει παγωμενα συναισθηματα και οχι την αναμενομενη ανθρωπια η ευγνωμοσυνη , καλο θα ειναι να το ελεγχει παντα αυτος που προσφερει διοτι δινοντας εξυπηρετουνται οι δηθεν αδυνατοι και αναιρειται ο εαυτος tου. Η συνεχης προσφορα κατανταει διαστροφη απο την πλευρα του δοτη και διαφθορα απο την πλευρα του ληπτη, αφου στο τελος το κοστος της συναλλαγης καταβαλλει παντοτε ο.....αηττητος δυνατος ενω ο αδυνατος ανερυθριαστα και ανεντιμα βολευεται πισω απο την αγνωμοσυνη και την μικροτητα του.
Woman's Voice
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Πιστεύω πως στις διαπροσωπικές σχέσεις ο "κρίκος" δεν είναι κάποιο πρόσωπο αλλά η Αγάπη. Με την λέξη Αγάπη, δεν εννοώ αυτό που συμβατικά έχουμε δεχθεί, αλλά το συμπαντικά απροσδιόριστο συναίσθημα που στο δικό μας κόσμο γίνεται διακριτό και εμφανίζεται ως φιλία, μητρική αγάπη, έρωτας, εξάρτηση και όλα τα υπόλοιπα ανάλογα με την αντίχηση που θα προκαλέσει μια διαπροσωπική σχέση. Έτσι δεν υπάρχουν ασθενή ή δυνατά άτομα αλλά ανάλογες σχέσεις και συναισθήματα. Τώρα αν εννοείτε την παρασιτική έννοια του όρου δέσιμο ή "κρίκος", ανάλογο φαινόμενο συναντάται και στην φύση, κάτι που απενοχοποιεί κατά την γνώμη μου το παραπάνω φαινόμενο. Σαν παρηγόρια θέλω να αναφέρω πως όταν ο κρίκος σπάσει ο δυνατός αξακολουθεί να παραμένει δυνατός ενώ ο αδύναμος για όσο χρόνο αναζητά ξενιστή δεν έχει καμμιά αξία.
"Και είπε ο οιωνοσκόπος:
-Κάποτε θα ξεσπάσει η καταιγίδα. Και τότε είναι που θα δοκιμαστούν οι ψυχές. Άλλες θα κρυφτούν, άλλες θα το σκάσουν, μα κάποιες θα ορθωθούν και σαν αετοί θα ανοίξουν τα φτερά τους απέναντι στον άνεμο.
-Είσαι σοφός άνθρωπος ' είπε η Ελισάβετ.
-Και σεις μια υπέροχη γυναίκα, βασίλισσα μου."
Σας ευχαριστω για την επισκεψη και την εμπεριστατωμενη τοποθετηση.
Woman's Voice
Δημοσίευση σχολίου