Ναι σε σενα μιλαω τη σημερινη γυναικα που ψαχνεσαι, διαβαζεις, εξελισσεσαι, που ποτε πριν δεν ειχες τοσο πλουσιο εξοπλισμο γνωσεων και γοητειας κι' ομως παγιδευεσαι σε ιδιοπαθεις σχεσεις , αυτες που προσπαθουν να λειτουργησουν ενω συγχρονως πασχουν. Την "παρακμη " ενος δηθεν ερωτα δεν τη σκεφτεσαι; ο φοβος της μοναξιας σε παρασυρει να σπαταλας τη γοητεια σου για να κατακτησεις το "τιποτα ". Μπορει ο γαμος να μην αποτελει πλεον το μοναδικο σκοπο ,τη μοναδικη φιλοσοφια της ζωης σου αλλα ειναι φυσικο και ανθρωπινο να χρειαζεσαι ενα συντροφο κι' ενα συνοδοιπορο στα συναισθηματα, τις χαρες και τις λυπες σου.
Να θυμασαι,σ' αυτο το ψαξιμο που κανεις, οτι η μοναχικη πορεια σου ειναι προτιμοτερη απο τον "οποιονδηποτε " που θα προκυψει σαν επιλογη ανασφαλειας προκειμενου να μην εισαι μονη.Σκοπος σου δεν θα πρεπει να ειναι το να μπλεξεις μ' εναν ανδρα αν πρεπει σε ανταλλαγμα να υποστεις καποιους αναποφευκτους εξευτελισμους, γιατι δυστυχως μεσα απο εναν τετοιο ανδρα δεν επιβεβαιωνεσαι αλλα χανεσαι και αλλοτριωνεσαι.
Δεν θα αναρωτηθουμε που πηγαν ολοι οι ανδρες αλλα τι γινεται με οσους εμειναν. Αυτοι δυστυχως βολεμενοι στο βασικο επιπεδο της πατριαρχικης δομης της κοινωνιας, δεν καλλιεργουνται σε σχεση με τη σημερινη γυναικα και κρατουν τις ευαισθησιες τους μονο για τον υπερφιαλο εαυτο τους. Ο ανδρας συνηθως δεν γνωριζει και δεν θελει να μαθει τι γινεται μεσα στην ψυχη και στο σωμα της γυναικας. Ελαχιστοι δε ειναι αυτοι που ερωτευονται, οι περισσοτεροι δεχονται σαν ερωτα τον ποθο και τη σεξουαλικοτητα περιορισμενης χρονικης διαρκειας. Εχουν την ικανοτητα να εξιδανικευουν τις ορμες τους για οσο διαστημα χρειαζεται να σε παρασυρουν σε σχεσεις του υπογαστριου. Παντου η πιεστικη παρουσια του σεξ. Δεν υπαρχει πια ερωτικος λογος παρα μια γενικευμενη αποερωτικοποιηση.
Κι' εσυ η καλλιεργημενη γυναικα με τα τοσα προσοντα δεν θεωρεις τον εαυτο σου αξιο ν' αγαπηθει απο τον " ανδρα "; και υπεισερχεσαι στην θλιβερη παραδοση αποδοχης των ορων του οποιουδηποτε ανδρεικελου ; στ' αληθεια ειναι ουτοπικο και ταυτοχρονα θλιβερο τοσες καταπληκτικες γυναικες να διεκδικουν απο το καλαθι των αχρηστων τον κ. αχρηστο.Ασε που η συγκεκριμενη κατηγορια ανδρων εχει γινει εξαιρετικα επιθετικη γιατι αισθανεται οτι απειλειται απο αυτες τις "καινουργιες " γυναικες την υπαρξη των οποιων ουσιαστικα αρνειται. Μολις διαπιστωσουν καποιο στοιχειο ανωτεροτητας και ικανοτητας στη γυναικα φοβουνται, πανικοβαλλονται και εξαφανιζονται. Τα χιλιαδες " γυναικαρια " (λυπουμαστε για τον ορο που χρησιμοποιουμε ) που κυκλοφορουν, ειναι αυτα που οι ιδιοι δημιουργησαν προκειμενου να εξυπηρετουν τις αναγκες τους και τα κατωτερα ενστικτα τους και συγχρονως ειναι αυτα που οι ιδιοι πρωτοι λιθοβολουν.
Αν θα επρεπε να διατυπωσουμε εναν ορισμο θα λεγαμε πως εμεις "οι αλλες " δεν ειμαστε φτιαγμενες για τον οποιoνδηποτε αναξιο συντροφο και θα πρεπει να ειμαστε απολυτες στις επιλογες μας για το καλυτερο. Η προθεση του " να βολευτουμε " εχει μια φρικτη προοπτικη βιασμου ψυχης. Ο αλλος θα ειναι ..... ο αλλος , επ' απειρον.
Ναι , σε σενα μιλαω τη σημερινη γυναικα που ψαχνεσαι , διαβαζεις , εξελισσεσαι κι' ομως παγιδευεσαι σε ιδιοπαθεις σχεσεις , αυτες που προσπαθουν να λειτουργησουν ενω συγχρονως πασχουν.
Woman's Voice
Δευτέρα 26 Μαΐου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
I loved this post and this blog.
have a nice day
David
thanks for the visit and your kind gesture.
Woman's Voice
Αν πιστέψουμε ότι η θεωρία της εξέλιξης ισχύει, τότε οι άντρες -δυστυχώς γι αυτούς- έχουν μείνει πίσω. Στους αιώνες πατριαρχίας δεν είχαν καμμία ανάγκη να αναπτύξουν τεχνικές συναισθηματικής επιβίωσης, τόξο, βέλος, πέος, μέχρι εκεί. Οι γυναίκες από την άλλη μεριά για να αντέχουν όλο αυτό το βάρος όλο και κάτι επινοούσαν. Κοντολογής εξελισσόταν. Αντιλαμβανόμαστε πράγματα που για έναν άντρα είναι αδιανόητα. Κι ας είμαστε υποχρεωμένες σήμερα να παίξουμε αυτό το σκληρό για μας ρόλο που περιέχει πολύ "περήφανη μοναξιά". Θαρρείς και σε ολη της την ιστορία η γυναίκα δεν ήταν μόνη. Απλά, τώρα πια έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει τη μοναξιά της, το δικό της δρόμο αναζήτησης.
Δημοσίευση σχολίου